در محضر مولا علی (علیه السلام)
مردم سه دسته اند:دانشمند الهی،و آموزنده ای بر راه رستگاری و گروهی مثل پشه ها یی که دست خوش باد و طوفان هستند و همیشه سرگردانند،که به دنبال هر سر و صدا یی می روند وبا وزش هر بادی حرکت می کنند؛نه از نور دانش نور گرفتند ونه به پناهگاه استواری پناه بردند.
نهج البلاغه،حکمت 147،ترجمه دشتی،چاپ اول،تهران 1392 ،ص471